Як фінансуюцца і працуюць галоўныя службы замежнага вяшчання краін свету

«Детектор медіа» расказвае, як пабудаваныя найбольш вядомыя службы замежнага вяшчання іншых краін, — і тыя, што з’яўляюцца незалежнымі ад умяшання дзяржавы, і тыя, што цалкам кантралююцца ўрадамі.

Фота: Pix­abay

BBC World Service (Вялікабрытанія)

Брытанскае замежнае вяшчанне ўваходзіць у склад сеткі галоўнага грамадскага вяшчальніка краіны — Бі-Бі-Сі (BBC). У ім ёсць сусветная служба, якая, уласна, і стварае кантэнт многімі мовамі, арыентаваны на замежнікаў.

Лагатып BBC

Гэта найбуйнейшая ў свеце служба замежнага вяшчання па колькасці моў і ахопе аўдыторыі. Яна транслюе навіны і праграмы больш чым на 40 мовах. У 2015 годзе Сусветная служба ахоплівала ў сярэднім 210 мільёнаў людзей на тыдзень на розных платформах (тэлебачанне, радыё і анлайн).

BBC World Ser­vice Eng­lish мае восем рэгіянальных каналаў з некалькімі варыяцыямі праграм, якія ахопліваюць, адпаведна, Усходнюю і Паўднёвую Афрыку; Заходнюю і Цэнтральную Афрыку; Еўропу і Блізкі Усход; Амерыку і Карыбскі басейн; Усходнюю Азію; Паўднёвую Азію; Аўстралазію; Вялікабрытанію.

Дзейнасць гэтай службы рэгулюе дакумент пад назвай «Каралеўская хартыя (The Roy­al Char­ter), што тычыцца Бі-Бі-Сі». Непасрэдна замежнага вяшчання тычацца такія часткі дакумента:

«Артыкул 6 — Публічныя мэты

Пункт 1. [Бі-Бі-Сі абавязваецца] прадастаўляць бесстароннія навіны і інфармацыю, каб дапамагчы людзям разумець свет і ўзаемадзейнічаць з навакольным светам:

Бі-Бі-Сі павінна прадастаўляць дакладныя і бесстароннія навіны, актуальныя падзеі і фактаграфічныя праграмы, якія спрыяюць разуменню людзьмі ўсіх куткоў Вялікабрытаніі і свету…

Пункт 3. Дэманстраваць найбольш творчы, высокакваліфікаваны і самабытны прадукт і паслугі:

Бі-Бі-Сі павінна забяспечваць высокакваліфікаваны прадукт у шматлікіх розных жанрах і ў шырокім спектры паслуг і платформаў, якія ўсталёўваюць стандарты ў Злучаным Каралеўстве і на міжнародным узроўні…

Пункт 5. Адлюстроўваць Злучанае Каралеўства, яго культуру і каштоўнасці ў свеце:

Бі-Бі-Сі павінна забяспечваць высокакваліфікаванае асвятленне навін для міжнароднай аўдыторыі, цвёрда абапіраючыся на брытанскія каштоўнасці дакладнасці, бесстароннасці і справядлівасці. Яе міжнародныя службы павінны прадстаўляць Злучанае Каралеўства ў сусветным кантэксце, спрыяючы разуменню Злучанага Каралеўства ў цэлым, у тым ліку яго культуры і каштоўнасцей, Вялікабрытаніі ў цэлым, у тым ліку яе нацый і рэгіёнаў, дзе гэта дарэчы. Яна павінна гарантаваць, што вырабляе прадукцыю і паслугі, якімі будуць карыстацца людзі ў Злучаным Каралеўстве і ва ўсім свеце».

Пункт 1 артыкула 7 уласна вызначае сусветную службу як падраздзяленне Бі-Бі-Сі. Пункт 4 гэтага ж артыкула дае дакладнае вызначэнне таго, што ўваходзіць у паняцце «сусветнай службы»:

«Сусветная служба складаецца з трансляцыі або іншага распаўсюджвання прадукцыі і прадастаўлення паслуг на англійскай і іншых мовах, накіраваных перш за ўсё на карыстальнікаў за межамі Злучанага Каралеўства».

Пункт 3 артыкула 20 надзяляе Раду дырэктараў ВВС паўнамоцтвамі вызначаць бюджэт службы і «механізм для ацэнкі» яе дзейнасці. Пункт 2 артыкула 36 Хартыі паказвае, што штогадовы план для Бі-Бі-Сі павінен уключаць у сябе палажэнне для замежнага вяшчання, а пункт 2 наступнага артыкула — частку для службы ў штогадовай справаздачы аб дзейнасці Бі-Бі-Сі. Пункты 3 і 4 гэтага ж артыкула надаюць паўнамоцтвы Дзяржаўнаму сакратару і сакратару ў справах знешніх адносін надаваць дырэктывы адносна дадатковай інфармацыі для справаздачы пасля кансультацый з Бі-Бі-Сі і пры неабходнасці з шатландскімі, валійскімі і паўночнаірландскімі адпаведнымі міністрамі.

Пункт 1 артыкула 38 надзяляе гэтыя ж інстытуцыі паўнамоцтвамі вызначаць кантэнт фінансавай справаздачы дзейнасці службы.

Асноўнай крыніцай фінансавання Сусветнай службы Бі-Бі-Сі з’яўляюцца грошы ад урада Вялікабрытаніі. Іх размеркаваннем кіруе Міністэрства замежных спраў у справах Садружнасці і развіцця (FCDO). Аднак з 2014 года частка гэтага фінансавання таксама была інтэграваная ў сістэму ліцэнзійных збораў. Уся Бі-Бі-Сі фінансуецца пераважна за кошт гэтых збораў у рамках «падатку на тэлебачанне», які аплачваюць грамадзяне Вялікабрытаніі.

Сусветная служба Бі-Бі-Сі таксама можа атрымліваць даход ад рэкламы на сваіх платформах. Сюды ўваходзіць анлайн-кантэнт і лічбавыя сэрвісы, дзе можна размяшчаць рэкламу, не парушаючы пры гэтым абавязацельстваў Бі-Бі-Сі адносна бесстароннасці.

Акрамя гэтага, Сусветная служба прадае ліцэнзію на паказ свайго кантэнту іншым вяшчальнікам і медыяплатформам па ўсім свеце, атрымліваючы даход ад ліцэнзійных пагадненняў. Даходы брытанскага замежнага вяшчання таксама генеруюцца дзякуючы партнёрствам з іншымі службамі замежнага вяшчання свету і рэлевантнымі арганізацыямі. Гэтыя партнёрствы часта ўключаюць у сябе сумесную вытворчасць, пагадненні аб абмене кантэнтам і іншыя сумесныя праекты. У Бі-Бі-Сі як у карпарацыі ёсць камерцыйнае падраздзяленне — BBC Stu­dios, якое ўскосна спрыяе фінансаванню Сусветнай службы праз камерцыйнае выкарыстанне кантэнту Бі-Бі-Сі ва ўсім свеце. Гэта ўключае продаж праграм, фарматаў і іншых медыяпрадуктаў. Рада дырэктараў Бі-Бі-Сі і Нацыянальны аўдытарскі офіс (NAO) адыгрываюць значную ролю ў наглядзе за фінансавым кіраваннем Сусветнай службы і забеспячэннем падсправаздачнасці ў выкарыстанні дзяржаўных сродкаў.

Voice of America (Злучаныя Штаты)

«Голас Амерыкі» з’яўляецца найстарэйшай і найбуйнейшай службай замежнага вяшчання ЗША. Ёю кіруе Рада кіраўнікоў вяшчання (Broad­cast­ing Board of Gov­er­nors (BBG)), якая з’яўляецца часткай Агенцтва ЗША па глабальных медыях (US Agency for Glob­al Media (USAGM)). 

Асновай дзейнасці «Голасу Амерыкі» з’яўляецца Статут (VOA Char­ter). Ён вельмі кароткі і абавязвае Службу прадастаўляць дакладную і аб’ектыўную інфармацыю.

Прававой асновай дзейнасці амерыканскага замежнага вяшчання з’яўляюцца два законы: Закон Сміта-Мунда і Закон аб міжнародным вяшчанні. Закон Сміта-Мунда афіцыйна вядомы як Закон ЗША аб інфармацыйных і адукацыйных абменах 1948 года, утрымлівае такія асноўныя артыкулы, якія ў цэлым рэгулююць дзейнасць «Голасу Амерыкі»:

Мэта і палітыка (Раздзел 2):

• Устанаўлівае мэту закона адносна спрыяння лепшаму разуменню Злучаных Штатаў сярод замежных народаў і павышэння ўзаемаразумення паміж народамі Злучаных Штатаў і іншых краін.
• Інфармацыйныя праграмы (Раздзел 501): дазваляе ўраду ЗША рыхтаваць і распаўсюджваць інфармацыю пра Злучаныя Штаты, іх народ, палітыку і культуру за мяжой.
• Даследаванні і ацэнка (Раздзел 504): патрабуе пастаянных даследаванняў і ацэнкі інфармацыйных і адукацыйных абменных праграм для забеспячэння іх эфектыўнасці.

Такія палажэнні Закона рэгулююць VOA непасрэдна і тычацца «Голасу Амерыкі»:

• Раздзел 501(а): упаўнаважвае Дзяржаўны дэпартамент рыхтаваць і распаўсюджваць інфармацыю пра ЗША праз такія службы, як VOA, каб замежная аўдыторыя магла атрымліваць аб’ектыўную і дакладную інфармацыю.
• Раздзел 501(b): забяспечвае, каб інфармацыйныя праграмы, такія як VOA, мелі дакладнае заданне распаўсюджваць веды пра Злучаныя Штаты і іх палітыку.
• Раздзел 501(d): вызначае прынцыпы бесстароннасці і дакладнасці, якіх павінны прытрымлівацца інфармацыйныя праграмы, уключаючы VOA, забяспечваючы прадастаўленне праўдзівай і аб’ектыўнай інфармацыі.

Да закона ў 2012 годзе ўвялі папраўкі, якія мадэрнізуюць яго для адаптацыі да змен у сродках масавай інфармацыі і тэхналогіях, дазваляючы больш гнуткае і эфектыўнае распаўсюджванне інфармацыі. Таксама былі ўнесеныя папраўкі, каб дазволіць Агенцыі прадастаўляць доступ да кантэнту «Голасу Амерыкі» і іншых амерыканскіх міжнародных вяшчальнікаў на тэрыторыі Злучаных Штатаў па запыце (да гэтага кантэнт для USAGM павінен быў быць даступным толькі для аўдыторыі за межамі ЗША).

Закон аб міжнародным вяшчанні 1994 года, з унесенымі зменамі, мае адпаведныя раздзелы і палажэнні:

• Раздзел 302 устанаўлівае мэту спрыяння свабодзе і дэмакратыі ва ўсім свеце шляхам распаўсюджвання дакладнай, аб’ектыўнай і ўсебаковай інфармацыі.
• Раздзел 303 стварае BBG як незалежную федэральную арганізацыю, адказную за нагляд за ўсімі немілітарызаванымі міжнароднымі вяшчаннямі ЗША.
• Раздзел 303(b) вызначае стандарты для праграмавання, забяспечваючы адпаведнасць шырокім знешнепалітычным мэтам ЗША, уключаючы надзейнасць, аўтарытэтнасць, дакладнасць, аб’ектыўнасць і ўсебаковасць.
• Раздзел 304 апісвае стварэнне і функцыі канкрэтных вяшчальных службаў, такіх як «Голас Амерыкі» (VOA), «Радыё Вольная Еўропа» /«Радыё Свабода» (RFE/RL), «Радыё Вольная Азія» (RFA) і Блізкаўсходняя вяшчальная сетка (MBN).
• Раздзел 305 дэталізуе абавязкі і паўнамоцтвы BBG, уключаючы ўстанаўленне стратэгічных прыярытэтаў, кантроль за бюджэтам і забеспячэнне рэдакцыйнай незалежнасці.
• Раздзел 306 вызначае кансультацыйную ролю Дзяржаўнага сакратара з BBG для забеспячэння адпаведнасці вяшчання знешняй палітыцы ЗША.

Галоўныя новыя палажэнні гэтага Закона, якія тычацца VOA, якія не паўтараюцца з іншымі законамі:

• Раздзел 303(b) пункт 1 устанаўлівае, што праграмаванне павінна адпавядаць знешнепалітычным мэтам ЗША, забяспечваючы надзейную і аўтарытэтную інфармацыю.
• Раздзел 303(b) пункт 2 абавязвае, каб гэта медыя прадстаўляла збалансаваную і ўсебаковую карціну значных амерыканскіх думак і ўстаноў.
• Раздзел 304(a) пункт 3 вызначае ролю VOA ў дакладным і эфектыўным прадстаўленні палітыкі ЗША, а таксама ў прадастаўленні адказных дыскусій і думак адносна гэтай палітыкі.

Асноўнае фінансаванне VOA забяспечваецца праз федэральныя асігнаванні.

Бюджэт VOA з’яўляецца часткай агульнага бюджэту дзяржавы, прапанаванага прэзідэнтам ЗША і зацверджанага Кангрэсам. Гэтыя сродкі выдзяляюцца штогод у рамках пакета для замежных прадстаўніцтваў краіны. USAGM таксама падае запыты на фінансаванне ў Кангрэс, абараняе бюджэтныя прапановы і забяспечвае іх выкананне.

VOA і USAGM абавязаны прытрымлівацца прынцыпаў празрыстасці і падсправаздачнасці ў сваёй фінансавай дзейнасці. Усе выдаткі падлягаюць рэгулярнаму аўдыту і справаздачнасці перад Кангрэсам і грамадскасцю. Для захавання рэдакцыйнай незалежнасці не дазваляецца прымаць рэкламу або прыватнае фінансаванне.

France Médias Monde (France)

Гэта французская дзяржаўная кампанія, якая кіруе міжнароднымі аўдыявізуальнымі службамі Францыі. Яе місія заключаецца ў тым, каб распаўсюджваць французскую культуру, каштоўнасці і перспектывы па ўсім свеце. FMM уключае тры асноўныя вяшчальныя службы: France 24, Radio France Inter­na­tionale (RFI) і Monte Car­lo Doualiya (MCD).

RFI вяшчае кругласутачна па ўсім свеце з праграмамі на французскай і 16 іншых мовах. Яго аўдыторыя пражывае ў больш чым 150 краінах на 5 кантынентах. Афрыка складае найбольшую частку радыёслухачоў. Яго лічбавыя платформы маюць у сярэднім 24,6 млн наведванняў у месяц (сярэдні паказчык 2022 года), а 31,1 млн падпісчыкаў сочаць за радыё ў сацсетках. «Монте-Карло Дуалія» (MCD, араб. مونت كارلو الدولية), раней вядомая як RMC Moyen-Ori­ent, наадварот з’яўляецца французскай грамадскай радыёстанцыяй, якая вяшчае на ўвесь арабскі свет.

Гэта радыё вырабляе арабскія праграмы ў Парыжы і вяшчае кругласутачна для аўдыторыі на Блізкім Усходзе і ў краінах Магрыба. France 24 з’яўляецца інфармацыйнай тэлесеткаю, якая транслюецца на французскай, англійскай, арабскай і іспанскай мовах.

Прававой асновай дзейнасці карпарацыі з’яўляецца Закон № 86–1067 ад 30 верасня 1986 года аб свабодзе камунікацыі (звычайна вядомы як Закон Леатара). Ён непасрэдна не тычыцца замежнага вяшчання, аднак утрымлівае палажэнні адносна яго. У прыватнасці, менавіта гэты Закон надае France Médias Monde статус грамадскага вяшчальніка, які ажыццяўляе вяшчанне міжнароднага характару. Асноўныя задачы FMM ўключаюць распаўсюджванне французскай культуры, мовы і каштоўнасцей, а таксама забеспячэнне доступу да дакладнай і аб’ектыўнай інфармацыі для міжнароднай аўдыторыі. Закон падкрэслівае важнасць незалежнасці і рэдакцыйнай аўтаноміі FMM, забяспечваючы абарону ад палітычнага і камерцыйнага ўмяшання. FMM падпарадкоўваецца Нацыянальнай радзе па аўдыявізуальных сродках масавай інфармацыі (CSA), якая ажыццяўляе нагляд за выкананнем заканадаўства і ўмоў ліцэнзавання.

Фінансаванне FMM ажыццяўляецца пераважна за кошт абанплаты карыстальнікаў і дзяржаўных субсідый. Дадатковыя крыніцы фінансавання могуць уключаць рэкламу і іншыя камерцыйныя актыўнасці, якія не ўплываюць на рэдакцыйную палітыку. Закон таксама абавязвае FMM прытрымлівацца высокіх стандартаў якасці і этычных нормаў у стварэнні і трансляцыі праграм. Важнымі аспектамі з’яўляюцца аб’ектыўнасць, збалансаванасць і дакладнасць інфармацыі. Сеткі FMM абавязаны весці вяшчанне не толькі на французскай, але і на іншых мовах для забеспячэння даступнасці кантэнту для больш шырокай міжнароднай аўдыторыі.

Deutsche Welle (Германія)

Гэта дзяржаўная міжнародная тэлерадыёкампанія, якая фінансуецца з федэральнага падатковага бюджэту Германіі. Служба даступная 32 мовамі, у тым ліку спадарожнікавае тэлебачанне DW складаецца з каналаў на нямецкай, англійскай, іспанскай, хіндзі, персідскай і арабскай мовах. Вядзе вяшчанне з 1953 года.

Штаб-кватэра размешчана ў Боне, дзе вырабляюцца радыёпраграмы. Аднак тэлевізійныя перадачы амаль цалкам вырабляюцца ў Берліне. У абедзвюх лакацыях ствараецца кантэнт для навінавога вэбсайта DW. Па стане на 2020 год у Deutsche Welle працавала 1 668 супрацоўнікаў (сярэднегадавы паказчык).

Усяго ў офісах DW у Боне і Берліне, а таксама ў іншых лакацыях па ўсім свеце працуюць больш за 4 000 людзей больш за 140 нацыянальнасцяў.

DW працуе на аснове асобнага закона, які так і называецца — Закон пра Deutsche Welle. Ён вызначае місію DW як міжнароднага вяшчальніка, задачам якога з’яўляецца распаўсюджванне аб’ектыўнай інфармацыі пра Германію, спрыянне ўзаемаразуменню паміж культурамі і падтрымка дэмакратыі і правоў чалавека ў свеце.

Таксама Закон гарантуе незалежнасць DW ад урадавага ўмяшання і камерцыйнага ціску, забяспечваючы рэдакцыйную свабоду ў стварэнні і трансляцыі кантэнту. Дакумент апісвае структуру кіравання DW, уключаючы стварэнне Наглядальнай рады і Дырэкцыі, якія адказваюць за стратэгічнае кіраўніцтва і аперацыйнае кіраванне. Акрамя гэтага, Закон вызначае, што фінансаванне DW ажыццяўляецца з федэральнага бюджэту, у тым ліку праз падаткі.

За прадастаўленне сродкаў адказвае Міністэрства культуры і медыя ФРГ. Акт таксама прадугледжвае механізмы кантролю і справаздачнасці, якія забяспечваюць празрыстасць і адказнасць у дзейнасці DW. Гэта ўключае рэгулярныя аўдыты і публікацыю справаздач пра працу сеткі. DW яшчэ абавязана забяспечваць вяшчанне на шматлікіх мовах для дасягнення глабальнай аўдыторыі і падтрымкі культурнага дыялогу.

China Global Television Network (Кітай)

Адзін з трох падраздзяленняў дзяржаўнай медыягрупы Chi­na Media Group і міжнароднае падраздзяленне Цэнтральнага тэлебачання Кітая (CCTV). Штаб-кватэра CGTN размешчана ў Пекіне.

Служба транслюе навіны некалькімі мовамі, сярод якіх англійская, іспанская, французская, арабская і расійская. CGTN знаходзіцца пад кантролем Цэнтральнага аддзела прапаганды Камуністычнай партыі Кітая.

Дзейнасць CGTN рэгулююць два прававыя акты: «Дырэктыва па кіраванні выдавецкай справай» і «Палажэнне пра адміністраванне вытворчасці і дзейнасці радыё, тэлебачання і анлайн-аўдыё/тэлевізійных праграм», якія прадугледжваюць строгі кантроль за кантэнтам і цэнзуру. Паводле іх, CGTN як дзяржаўны вяшчальнік павінен гарантаваць, што яго кантэнт адпавядае ідэалагічным і палітычным устаноўкам дзяржавы.

У прыватнасці, прадугледжваецца перапрацоўка або выдаленне любога кантэнту, які можа быць расцэнены як шкодны для дзяржавы або яе палітыкі. Уласна, дзеля гэтага нарматыўна-прававымі актамі прадугледжаны строгі рэдакцыйны кантроль.

Акрамя таго, яны таксама вызначаюць CGTN як платформу для прасоўвання стратэгічных паведамленняў, якія адпавядаюць міжнароднай і ўнутранай палітыцы Кітая. Гэта ўключае праекцыю пункту гледжання Кітая на глабальныя праблемы і супрацьдзеянне наратывам, якія кітайскі ўрад лічыць неспрыяльнымі.

Фінансуецца дзейнасць CGTN непасрэдна з дзяржаўнага бюджэту, што не вызначана асобнымі заканадаўчымі актамі.

Al Jazeera (Катар)

Al Jazeera Media Net­work (AJMN) уключае такія каналы як Al Jazeera Ara­bic і Al Jazeera Eng­lish, якія транслююць рэгіянальныя і міжнародныя навіны, а таксама аналітычныя матэрыялы, дакументальныя фільмы і ток-шоу.

Акрамя тэлевізійных каналаў, «Аль-Джазіра» пашырыла сваю лічбавую прысутнасць з дапамогай такіх платформаў, як AJ+, арыентаваных на маладую аўдыторыю, што прапануе анлайн-фарматы.

«Аль-Джазіра» вяшчае ў больш чым 150 краінах і тэрыторыях і мае вялікую глабальную аўдыторыю, якая налічвае больш за 430 мільёнаў людзей.

Ёсць два асноўныя нарматыўна-прававыя акты, якія рэгулююць дзейнасць «Аль-Джазіры»: «Закон пра прэсу» і «Закон пра тэлекамунікацыі».

«Закон пра прэсу» накладае на медыя канкрэтныя абмежаванні адносна кантэнту, у тым ліку забарону на публікацыю матэрыялаў, якія могуць лічыцца абразлівымі для ісламу, паклёпніцкімі адносна правячага сямейства або такімі, што шкодзяць нацыянальнай бяспецы (артыкулы 47–48). «Аль-Джазіра» павінна забяспечыць адпаведнасць свайго кантэнту гэтым правілам. Закон таксама надае ўраду паўнамоцтвы цэнзураваць медыякантэнт, які не адпавядае ўстаноўленым правілам (артыкул 49). Гэтым займаецца Міністэрства інфармацыі Катара. Хоць закон накладае пэўныя абмежаванні, ён таксама дапускае пэўную ступень рэдакцыйнай незалежнасці пры ўмове, што кантэнт не супярэчыць нацыянальным інтарэсам (артыкул 56).

«Закон пра тэлекамунікацыі» вызначае, што ўся тэлекамунікацыйная дзейнасць, уключаючы вяшчанне, павінна адпавядаць патрабаванням нацыянальнай бяспекі (артыкул 14). Адпаведна, «Аль-Джазіра» павінна гарантаваць, што яе дзейнасць не ставіць пад пагрозу бяспеку дзяржавы, і павінна супрацоўнічаць з уладай у гэтым пытанні.

Хоць AJMN атрымлівае дзяржаўнае фінансаванне ад урада Катара, сетка фармальна з’яўляецца прыватнай кампаніяй.

Аднак яе заснавальнікам з’яўляецца адзін з членаў правячага сямейства краіны, а значыць, фактычна стварэнне гэтай сеткі ажыццяўлялася непасрэдна катарскай уладай.

NHK World-Japan (Японія)

Замежнае вяшчанне ў складзе японскага грамадскага вяшчальніка NHK. Яго кантэнт транслюецца праз кароткахвалевае радыё, спадарожнікавыя і кабельныя аператары па ўсім свеце, а таксама анлайн і праз мабільныя дадаткі.

У цяперашні час NHK World-Japan мае ў сваёй структуры англамоўны навінны тэлеканал (NHK World TV), шматмоўнае радыё (NHK World Radio Japan) і японскамоўны забаўляльны тэлеканал (NHK World Pre­mi­um). У 2019 годзе была запушчана кітайская версія канала NHK Huayu Shi­jie (NHK华语视界), якая ў асноўным транслюе навіны і асобныя праграмы NHK World-Japan з кітайскім дубляжом і/або субтытрамі (даступная толькі анлайн).

«Закон пра вяшчанне» (неафіцыйна — «Закон пра NHK») з’яўляецца прававой асновай дзейнасці японскага замежнага вяшчання. Яго артыкул 65 дакладна акрэслівае замежнае вяшчанне як зону адказнасці NHK. Мэтай яго працы згодна з гэтым Законам з’яўляецца спрыянне лепшаму разуменню Японіі і прадастаўленне інфармацыі пра палітыку і культуру Японіі міжнароднай супольнасці.

Артыкул 3 Закона патрабуе ад NHK захоўваць рэдакцыйную незалежнасць ад урада і іншых знешніх уплываў. NHK World-Japan павінен вырабляць бесстаронні і свабодны ад умяшання ўрада кантэнт, забяспечваючы, каб яго міжнароднае вяшчанне было дакладным і выклікала давер. Артыкул 31 Закона ўстанаўлівае рамкі нагляду і падсправаздачнасці, уключаючы стварэнне Рады кіраўнікоў, якая ажыццяўляе нагляд за дзейнасцю NHK.

Асноўнай крыніцай фінансавання NHK, уключаючы NHK World-Japan, з’яўляецца абаненцкая плата, якую аплачваюць японскія дамашнія гаспадаркі і прадпрыемствы, у якіх ёсць тэлевізары. Гэта плата падзяляецца на дзве катэгорыі: наземная (за стандартнае тэлебачанне) і спадарожнікавая (за наземнае і спадарожнікавае вяшчанне). Плата збіраецца рэгулярна з магчымасцямі аплачваць суму штомесяц, раз на паўгоддзе або раз на год.

Хоць NHK не залежыць ад прамога дзяржаўнага фінансавання, яна атрымлівае пэўную фінансавую падтрымку ад урада на канкрэтныя праекты, асабліва тыя, што звязаныя з міжнародным вяшчаннем і публічнай дыпламатыяй. Урадавая падтрымка звычайна прадастаўляецца ў форме грантаў або асігнаванняў на міжнародныя праекты, якія адпавядаюць культурным і дыпламатычным мэтам Японіі. NHK World-Japan працуе па некамерцыйнай мадэлі, то бок не абапіраецца на традыцыйныя даходы ад рэкламы. Аднак яна вядзе такую абмежаваную камерцыйную дзейнасць як ліцэнзаванне кантэнту і сіндыкаванне, якія прыносяць дадатковы даход.