Сотні тысяч чытачоў газеты кожны тыдзень. Як? Майстар-клас ад «КП в Белоруссии»
Адзінае штодзённае друкаванае незалежнае выданне ў Беларусі — газета «Комсомольская правда в Белоруссии». Газета выходзіць 5 разоў на тыдзень: 4 разы 16–24 паласы накладам 30–35 тыс асобнікаў, і "таўстушка" ад 32 да 48 старонак накладам у 206–210 тысяч асобнікаў.
«Кожную газету — чытае 3-4 чалавекі. Гэта значыць, што «талстушка» трапляе ў рукі прыкладна да 750 тысяч чытачоў», — кажа галоўны рэдактар «Комсомольской правды в Белоруссии» Андрэй Ляўкоўскі.
Рэдактары выдання Вольга Анцыповіч, Іна Брызінская і Андрэй Ляўкоўскі правялі адкрытую лятучку ў Прэс клубе Беларусь.
Рэцэпт паспяховага друкаванага медыя ад «камсамолкі»:
1. Збіраем рэдакцыю
Гэта каля 30 журналістаў плюс асобныя аддзелы вёрсткі, карэктуры, рэкламы і маркетынгу.
«Адна рэдакцыя робіць і газету, і «талстушку», і тэксты для сайта. Журналісты часта дапамагаюць пісаць і рэкламныя тэксты, — дзеляцца рэдактары. — Цяжкавата, бо рытм працы газеты і сайта розныя».
2. Наладжваем рытм працы
Рэдакцыя працуе як гадзіннік. Дзень пачынаецца з планёркі ў 9.30, якую вядзе «свежая галава» — супрацоўнік, які набывае газету і робіць агляд іншых выданняў. Нумар падпісваецца ў друк у 18.00–18.30.
3. Арганізоўваем дастаўку
Ноччу газета друкуецца і дастаўляецца да чытача. Як? «Саюздрук і Белпошта маюць сваю сістэму дастаўкі. Сеткі гіпермаркетаў размяркоўваюць частку наклада па сваіх крамах. Частку наклада развозіць сама рэдакцыя, плюс ёсць партнёры, якія бяруць газету для рэалізацыі», — кажа галоўны рэдактар Андрэй Ляўкоўскі.
4. Маркетынг
Па-ранейшаму, асноўны прыбытак прыносіць папяровая версія (не сайт) — праз продажы і рэкламу. Па словах рэдактара Іны Брызінскай, імпульснае набыццё газеты, асабліва ў гіпермаркетах і шапіках Белсаюздруку, дзе бачныя першыя палосы газетаў, вельмі залежаць ад таго, хто — на першай паласе.
Людзей заўсёды кранаюць трагедыі, тэмы дзяцей, сям’і, разводаў.
Як пацверджанне гэтаму — лепш за ўсе за мінулы год радаўся нумар з Аляксанрам Ціхановічам на вокладцы.
Горш прадаюцца вокладкі, дзе няма пазнавальнага твару (напрыклад, змешчана фота некалькіх чалавек), а таксама нумары з беларускімі героямі на першай паласе. «Напрыклад вокладка з Алесем Мухіным была адной з правальных па продажам», — кажа Іна Брызінская. Рэдакцыя вядзе статыстыку па кожнай вокладцы і пастаянна параўноўвае дадзеныя.
Сайт
Па словах Андрэя Ляўкоўскага, цяпер сайт працуе «у нуль».
«Але гэта ня кепска, — кажа Андрэй. — Гэта значыць, што сайт акупляе сябе».
Сайт kp.by мае 1,5 млн унікальных карыстальнікаў штомесяц. Старонкі на сайце праглядаюць 8–8,5 млн разоў у месяц.
«Самы важны паказчык для нас — гэта доля мясцовага трафіка, — кажа Вольга Анцыповіч рэдактар сайта kp.by. — Мы маем каля 8 0% беларускіх наведвальнікаў, і гэта вельмі добрая лічба. Гэта цэняць рэкламадаўцы. Сярэдні ўзрост наведвальнікаў 25–34 гады».
Вольга падзялілася самымі папулярнымі загалоўкамі на сайце за апошнія тры месяцы. Напрыклад, за лістапад 2017 года — люты 2018 года самай чытанай на сайце kp.by была навіна пра Ядвігу Паплаўскую, якую збіла машына.
А які самы папулярны каментар? Ну канешне ж «кто эти люди?».
«Для нас гэта загадка. Чалавек заходзіць на сайт, чытае артыкул да канца, і піша камент «хто гэта такія?», «іх ніхто не ведае», — кажа Вольга Анцыповіч.
Рэдакцыйная палітыка
Артыкулы з папяровай газеты, у адпаведнай рэдакцыі, выстаўляюцца на сайце. Але ёсць выпадкі, калі наадварот — топавыя тэксты з сайта трапляюць у газету.
«Калі Улад Бумага «рве» інтэрнэт, мы разумеем, што пра гэта трэба напісаць у газету. Хутчэй за ўсе гэта будзе такое «не хвалюйцеся» для бацькоў», — кажа Вольга Анцыповіч.
«Мы па ранейшаму атрымліваем папяровыя лісты. Чытачы тэлефануюць у рэдакцыю. Мы слухаем, што нам расказваюць «пра дармаедства», «пра Пугачову» і г.д. Такія размовы — адзін са сродкаў аб’ектыўна ацаніць цікаўнасць аўдыторыі. Часам хочацца напісаць пра тое, што цікава менавіта табе, але гэтага рабіць не трэба», — кажа рэдактар.
Сярод чытачоў папяровай газеты «Комсомольская правда в Белоруссии» — 40 % мужчын, 60 % жанчын, 79 % жыхары гарадоў. Большасць чытачоў узроставай катэгорыі 18–49 год, чытачоў за 60 год — каля 25 %.
Што яшчэ выкарыстоўвае рэдакцыя, каб прыцягнуць увагу аўдыторыі і павялічыць продажы?
• «Жывая газета» — фотаздымкі і выявы на першай паласе друкаванай газеты сінхранізуюцца з мабільным дадаткам і ажываюць.
• «Зялёныя нумары» — штогод у лютым «Комсомольская правда в Белоруссии» робіць нумар для дачнікаў з пакуначкам насення. «Проста неверагодны водгук! Прыходзіць каля 1 200 смс на конкурс. Хоць гэтыя смс і платныя», — расказвае пра папулярнасць «зялёных нумароў» Андрэй Ляўкоўскі.
• Газета, якая становіцца аб’емнай з 3D акулярамі.
Назва
Хоць газета заўсёды на піку падзей, у яе назве ўсе словы — атавізмы. Ну, можа, акрамя слова «праўда».
«Ёсць указ прэзідэнта №172 ад 7 красавіка 2000 года «Аб выкарыстанні назвы «Рэспубліка Беларусь» юрыдычнымі асобамі», які забараняе ў назве газеты выкарыстоўваць афіцыйную назву краіны «Беларусь», — тлумачыць Андрэй Ляўкоўскі.
«Комсомольская праўда» — вялікі выдавецкі дом, які мае 50 прадстаўніцтваў у розных краінах свету і прадукуе 11 млн адзінак друкаваных выданняў штомесяц! Таму назва «Комсомольская правда» і «Белоруссия» застаюцца.
ЗАТ «БелКП-ПРЕСС», якому належыць «Комсомольская правда в Белоруссии», таксама выдае бясплатную газету «Ва-Банкъ», кніжныя серыі, напрыклад «Вялікія мастакі» і інш.
Стасункі з маскоўская рэдакцыяй
Па словах гасцей, маскоўская рэдакцыя не ўплывае на кантэнт беларускага выдання.
«Маскоўскія» тэксты і «палосы» мы ставім, але гэта агульначалавечыя гісторыі. Мы — беларускае выданне. Усю газету мы фармуем самастойна. У нас няма абавязковай расійская часткі. Стараемся рабіць сваё, — тлумачыць Андрэй Ляўкоўскі, і падкрэслівае, што «КП в Белоруссии» — дзвюхмоўная газета.
Але, нажаль, пакуль тэксты на беларускай мове не вельмі добра чытаюцца і прадаюцца.
Таксама маскоўская рэдакцыя не ўплывае на інфармацыю на сайце kp.by, але бываюць узаемапранікненні, тады з беларускага дамена можна пабачыць навіны расійскай рэдакцыі.
Колькі зарабляюць журналісты?
«Плацім заробкі і прэміі» — кажа Андрэй Ляўкоўскі.
У журналістаў ёсць аклад і ганарары. Артыкул для сайта, калі ён ужо быў у газеце, ацэньваецца трохі ніжэй. Калі журналіст пісаў толькі для для сайта — ганарар будзе вышэй.
Агульна рэдактары паведамілі, што заробкі ў газеце «трохі вышэй» за сярэднія па краіне.
Суды: «судзімся мы, судзяцца з намі»
Суды — адзін са штодзённых клопатаў рэдакцыі. У газеце працуюць юрысты.
«Бываюць суды з‑за крадзяжу кантэнту. Гэтага мы не прабачаем», — кажа Вольга Анцыповіч.
Але таксама і на газету падаць у суд. Адзін з самых буйных судовых спагнанняў з «КП в Белоруссии» — гэта кампенсацыя ў 30 тысяч долараў старшыні мытнага камітэта Аляксандру Шпілеўскаму. Ягоны фотаздымак пераблыталі і змясцілі пад навіной пра Мікалая Шіпеўскага — менеджара футбаліста Аляксандра Глеба. «Суд цягнуўся доўга, але ў выніку мы сплацілі кампенсацыю», — сказаў Андрэй Ляўкоўскі.
«Калі мы памыляемся, то гатовыя прызнаць віну і паспрабаваць дамовіцца. Мы выбачаемся за свае памылкі ў спецыяльнай рубрыцы. Самыя складаныя матэрыялы — гэта крымінал. Напісаць так, каб асвяціць падзею і не нарабіць недакладнасцяў — цяжкая задача», — кажа Іна Брызінская.
Агульна рэдактары адзначылі што ў газеце вельмі добрая атмасфера і працаваць у калектыве камфортна. Як падцверджанне гэтаму — той факт, што большасць новых журналістаў «КП в Белоруссии». Гэта — студэнты, якія размеркаваліся ў рэдакцыю і захацелі там застацца.
Адкрытая лекцыя Барбары МакКормак — віцэ-прэзідэнта Музея журналістыкі і навін, Вашынгтон (13 лютага, БАЖ)
Прэзідэнт Альянсу незалежных рэгіянальных выдаўцоў Расіі: Платным інтэрнэт-кантэнтам могуць стаць толькі ўнікальныя гісторыі